دروسی: عاشق منچستریونایتد بودم، بونوچی فوتبالیستی فوق العاده حرفه ای است - وبلاگ لوئیس

به گزارش وبلاگ لوئیس، هافبک پیشین تیم ملی فوتبال ایتالیا و اسطوره باشگاه رم می گوید در دوران کودکی اش عاشق شیاطین سرخ بوده است.

به گزارش وبلاگ لوئیس، دانیله دروسی که انتها در ماه ژانویه اخیر در سن 36 سالگی کفش هایش را آویخت، در تمام طول فوتبال حرفه ای خود یعنی بین سال های 2001 تا 2019 برای تیم فوتبال رم بازی کرد و تنها در سال انتهای دوران حرفه ای اش بود که راهی بوکاجونیورز شد و پیش از بازنشستگی اش، مقطع کوتاهی را هم در این تیم آرژانتینی سپری کرد.

اسطوره فوتبال ایتالیا که 616 بازی با پیراهن رم انجام داد، در گفت وگو با شبکه تلویزیونی اسکای اسپورت در پاسخ به این پرسش که دوست داشتی برای کدام تیم انگلیسی بازی می کردی؟، گفت: زمانی که بچه بودم، عاشق منچستریونایتد بودم، اما تصمیم درستی گرفتم که به منچستریونایتد نرفتم چون در آن موقع روی کین و پل اسکولز هافبک های این تیم بودند که هر دو بازیکنانی فوق العاده بودند. بازی برای بوکاجونیورز اما رویای من بود. هرگز تصمیم به جدایی از رم نگرفتم، اما در بوکاجونیورز احساس می کردم که مثل خدا هستم.

دروسی همچنین درباره هم تیمی پیشین خود در تیم ملی ایتالیا گفت: ما درباره کسی صحبت می کنیم که تمامی کسانی که آنها را می شناسم به من می گویند که بونوچی شخصیتی آزاردهنده و نچسب دارد. این برداشتی است که از شخصیت لئوناردو شده است، اما چنین برداشتی کاملاً غلط است. او فوتبالیستی فوق العاده حرفه ای است و این باعث ناراحتی می گردد که مردم اینچنین درباره بونوچی فکر می نمایند. لئوناردو می تواند در پاره ای موارد در زمین آزاردهنده باشد، اما این به خاطر پیراهنی است که او به تن دارد چون پیراهن باشگاهی که به تن دارید سبب می گردد تا رفتار خاصی داشته باشید و به همین خاطر است که یوونتوسی ها این همه جام برده اند.

هافبک پیشین رم با وجود صمیمیتی که با مدافع ملی پوش یوونتوس دارد، در انتها یادآور شد: یکبار در تمرین تیم ملی فوتبال ایتالیا، بونوچی لیز خورد و یک لنگه از کفشش به سمت من پرتاب شد که میخ کفشش به صورتم خورد. برای لحظه ای جدی شدم، اما یک دقیقه بعد همه چیز را فراموش کردیم. بونوچی یکی از بهترین انسان هایی است که می شناسمش و باید بگویم رابطه خیلی خوبی با او دارم. در آن میز شام معروف هم چه هرج و مرجی شد، واقعاً لحظات فوق العاده ای بود.