20 نکته برای گردشگران - وبلاگ لوئیس

به گزارش وبلاگ لوئیس، کدهای رفتاری گردشگران:

1. بهتر است قبل از سفر درباره فرهنگ، محیط زیست، امکانات مقصد و روستای هدف اطلاعات کسب کنیم. آگاهی از سطح امکانات مقصد باعث می گردد که انتظارات مان با امکانات و شرایط موجود در آن استان، شهر و روستا هماهنگ باشد.

2. خاطرمان باشد در سفر، از اسارتگاه های حیوانات، مانند باغ وحش، دلفیناریوم ها، باغ پرندگان و... بازدید نکنیم و از این صنعت ظالمانه حمایت نکنیم.

3. در مسیرهای گردشگری که مردم بومی همراه خانواده های شان کسب و کارهای کوچکی راه اندازی می نمایند، در حد توان خود از آن ها حمایت کنیم.

4. یادمان باشد که با پول دادن به افراد، و به ویژه بچه ها، آن ها را به تکدی گری عادت می دهیم. بهتر است این یاری در قبال خدماتی باشد که از جوامع محلی می گیریم. به عنوان مثال می توانیم به فردی که مثل راهنمای محلی ما را برای پیدا کردن یک جاذبه هدایت می نماید و اطلاعاتی می دهد مبلغی برای این کار پرداخت کنیم.

5. یادمان باشد در طبیعت به جز رد پا چیزی از خود به جا نگذاریم و از طبیعت چیزی جز عکس برنداریم. گاهی به نظر ما رها کردن برخی زباله ها که در مدت زمانی تجزیه می شوند (مثل پوست میوه) مسئله ای ایجاد نمی نماید؛ اما کوچکترین مشکل این کار ایجاد آلودگی بصری است.

6. در طبیعت، از مسیرهای پاکوب حرکت کنیم و مراقب باشیم هنگام راه رفتن به گیاهان، حشرات و یا آشیانه پرندگان آسیب نرسانیم.

7. محیط طبیعی مورد بازدید خود را تمیزتر از زمان شروع بازدید تحویل دهیم.

8. یادمان باشد از جابه جایی سنگ ها به قصد استفاده های مختلف بپرهیزیم و در صورت انجام این کار آن ها را مجددا به محل اولیه خود برگردانیم. زیر سنگ ها زیستگاه جاندارانی است که با این جابه جایی محل زندگی شان آسیب می بیند و زندگی طبیعی شان مختل می گردد.

9. از طبیعت، سنگ ، فسیل های ارزشمند و یا محصولات دریایی (مثل صدف ها و...) برنداریم. این کار در دراز مدت موجب ایجاد مشکل در محیط می گردد.

10. حواس مان باشد که در طبیعت آرامش حیات وحش را به هم نزنیم. به عنوان مثال پخش آهنگ با صدای بلند و... موجب ایجاد استرس و فراری دادن پرنده و سایر ساکنین طبیعت می گردد.

11. یکی دیگر از وظایف مان در سفر، مدیریت زباله های مان است. یادمان باشد که هر زباله ای فراوری می کنیم در نهایت بر روی زمین باقی می ماند و قرار نیست به سیاره دیگری منتقل گردد. برای این منظور به جای استفاده از ظروف یکبار مصرف (حتی از نوع بازیافتی آن) از ظروف ماندگار استفاده کنیم. همواره چند کیسه پارچه ای در کوله مان بگذاریم و هنگام خرید سوغات و... از آن ها استفاده کنیم.

12. از قوانین و مقررات مناطق مورد بازدید پیروی کنیم. هم چنین خود را به اصول حاکم بر تور و سفرهای گروهی متعهد بدانیم.

13. با خرید محصولات محلی به اقتصاد بومی یاری کنیم. اما خاطرمان باشد محصولاتی را که از حیوانات و گیاهان در خطر انقراض تهیه می گردد خریداری نکنیم. خرید فسیل، خاک، مرجان و حتی صدف دریایی نیز توصیه نمی گردد. درست است که این کار می تواند به ارتقای زندگی جامعه بومی یاری کند، ولی در دراز مدت به منابع طبیعی آسیب می رساند. به جای آن می توان از محصولات محلی مردم بومی مانند صنایع دستی های بومی، خوراکی های محلی و... تهیه کرد.

14. از باورها و اعتقادات مردم منطقه مطلع باشیم و با احترام به آن ها از بروز ناهنجاری و مسائل ناشی از بی توجهی به آن ها جلوگیری کنیم. به طور مثال در بین جوامع محلی پوشش و رفتاری خارج از عرف آن منطقه نداشته باشیم.

15. یادمان باشد آثار تاریخی و طبیعی میراث ما هستند و از نوشتن یادگاری بر آن ها خودداری کنیم.

16. هرگز بدون اجازه از افراد از خودشان یا خانه شان عکاسی نکنیم.

17. یادمان باشد در محیط خانه ای که اقامت داریم و نیز محیط روستا سروصدای بیش از حد فراوری نکنیم. اهالی روستا معمولا شب ها زود می خوابند و صبح زود بیدار می شوند. هنگام پیاده روی در کوچه های روستا، به ویژه شب هنگام، آرامش و سکوت را رعایت کنیم.

18. یادمان باشد سعی نکنیم در باورها و اعتقادات جامعه بومی تغییر ایجاد کنیم و اصرار در یکسان سازی دیدگاه ها داشته باشیم. این باورها در طی زمان و تحت تاثیر شرایط و مقتضیات جغرافیایی، اکوسیستمی، تاریخی، فرهنگی و اجتماعی در منطقه شکل گرفته است و تشخیص درست یا غلط بودن آن بر عهده ما گردشگران نیست. اصرار در تغییر در سبک زندگی، روابط خانوادگی، ادامه تحصیل فرزندان و... بدون شناخت کافی از جامعه آن هم در کوتاه مدت، تاثیرات نامطلوبی در جامعه میزبان خواهد داشت.

19. یادمان باشد در سفرهای مان به جانوارن غذا ندهیم. این کار باعث تغییر در رژیم غذایی طبیعی آن ها و تغییر رفتارشان خواهد شد و به این امر عادت نموده و از محیط طبیعی خود به سمت محیط های انسانی خواهند آمد و به رفتار و چرخه زیستی طبیعی آن ها آسیب وارد خواهد شد.

20. ترجیحا در طبیعت آتش روشن نکنیم. در صورت احتیاج و الزام در جایی روشن کنیم که قبلا آنجا روشن کردند و مکان جدیدی را تخریب نکنیم. پس از استفاده نیز، از خاموش شدن آن مطمئن شویم و خاکستر را جمع کنیم تا موجب آلودگی بصری نگردد.

برگرفته از کتاب اکوتوریسم، راهی برای گردشگری پایدار تالیف خانم افسانه احسانی