فضانواردان اینسپیریشن 4 برترین چشم انداز تاریخ را هنگام توالت می بینند! - وبلاگ لوئیس

به گزارش وبلاگ لوئیس، شهروند-فضانوردان مأموریت گردشگری اینسپیریشن 4 بیش از سه روز را در مدار زمین به سر می برند و در این زمان دسترسی به توالت یکی از نیازهای ضروری آنان است. اما در فضاپیمای نه چندان عظیم دراگون اسپیس ایکس که حالا برای این مأموریت با یک گنبد شیشه ای همراه شده، فضانوردان چگونه به سرویس بهداشتی دسترسی دارند؟

کپسول سرنشین دار دراگون (Crew Dragon) که فضاپیمایی عظیم تر از سایوز (Soyuz) روسی است، می تواند تا 7 نفر را در خود جای دهد. این فضاپیما از زمان خاتمه مأموریت شاتل های فضایی، نخستین وسیله نقلیه آمریکا است که می تواند فضانوردان را به مدار زمین از جمله ایستگاه فضایی بین المللی برساند. روندی که از سال گذشته و با مأموریت تاریخی دمو-2 ناسا شروع شد.

اکنون مأموریت تاریخی دیگری به وسیله این فضاپیما در حال اجرا است. چهار فضانورد غیرحرفه ای، در نخستین مأموریت تمام-شهروندی تاریخ با نام اینسپیریشن 4 (Inspiration 4) در مدار 585 کیلومتری زمین به سر می برند و اقامتی سه روزه را در کپسول تاب آوری (Resilience) دراگون تجربه می نمایند. اما در طول این چند شبانه روز باید به نیازهای ضروری آن ها مانند خورد و خوراک، استراحت و البته دسترسی به سرویس بهداشتی پاسخ داده گردد.

نخستین راهکار ها

از زمانی که نخستین فضانوردان آمریکایی به فضا رفته اند، یعنی 60 سال پیش، ناسا در کوشش بود تا راه های تمیز و راحتی برای دسترسی افراد به سرویس بهداشتی در فضا پیدا کند. گزینه های اولیه نسبتا خام و راهکار های موقتی بودند که به آشفتگی های عظیمی منجر شدند.

آلن شپارد (Alan Shepard) نخستین آمریکایی که به فضا رفت، در سکوی پرتاب در شلوار خود کارش را انجام داد اما به گفته خودش خوشبختانه تا زمان پرتاب کاملا خشک شده بود. فضانوردان آپولو هم ناچار بودند از دستبندهای رول شونده برای ادرار و کیسه های پلاستیکی برای کارهای دیگر استفاده نمایند. اما گاهی این ضایعات درست در محفظه جای نمی گرفتند و در اطراف شناور می شدند.

پس از خاتمه مأموریت های آپولو در 1975 مهندسان، مدفوع و ادرار را جنبه های آزاردهنده سفر فضایی توصیف کردند. حتی اکنون که سفرهای فضایی خصوصی در حال رونق گرفتن است و توالت های فضایی نسبت به گذشته بسیار بهبود یافته اند، به نظر می رسد که آزاردهنده بودن آن ها به اسم یکی از سخت ترین بخش های مأموریت فضایی چندان کم نشده است.

توالت فضاپیمای دراگون

با وجود آنکه مقامات رسمی ناسا و اسپیس ایکس تا به امروز به توالت فضاپیمای دراگون اشاره مستقیمی نداشته اند اما حقیقت این است که احتمالا اسپیس ایکس نمی خواهد فضای کپسول گرانبهای خود را با یک توالت عظیم فضایی هدر دهد و این سیستم احتمالا یک شیلنگ و کیسه ابتدایی مانند چیزی است که در فضاپیمای سایوز روسیه استفاده می گردد.

آنچه شواهد و تصاویر درون کپسول سرنشین دار دراگون اسپیس ایکس نشان می دهند، این است که بخش مخصوص توالت جایی در بالای سر فضانوردان واقع شده است. این موضوعی است که گرت رایسمن (Garrett Reisman) فضانورد پیشین ناسا که سال ها در توسعه فضاپیمای دراگون فعالیت داشته، قبل از نخستین مأموریت سرنشین دار این کپسول به ایستگاه فضایی بین المللی تأیید نموده بود.

او می گوید: من نمی دانم که این توالت واقعا مطلوب است یا نه، اما الزاما در آنجا وجود دارد. می توانم بگویم که در 1G (گرانش در زمین) به سمت سقف قرار گرفته است اما قطعا در 0G (گرانش صفر) مکان قرارگیری اهمیتی ندارد.

در کپسول سایوز، سیستم توالت یک شلنگ اولیه دارد که کریس هدفیلد (Chris Hadfield) فضانورد ناسا آن را ابتدایی می داند و می افزاید: فضانوردان پیش از پرتاب دو تنقیه هم در اختیار می گیرند یا این امید که اصلا مجبور به استفاده از آن نباشند!

در کپسول دراگون با 4 متر عرض هم فضای کافی برای یک سیستم توالت کامل وجود ندارد. بنابراین اسپیس ایکس هم به یک سیستم اولیه که روی سقف واقع شده است، بسنده نموده است. هنوز تعیین نیست که سیستم موجود در آن چگونه کار می نماید اما این دستگاه بسیار کوچک تر از سیستم عظیمی است که فضانوردان پیش از این در شاتل فضایی امکان استفاده از آن را داشتند.

با این وجود سیستم توالت کپسول دراگون اسپیس ایکس باز هم یک گام جلوتر از کپسول سرنشین دار استارلاینر (Starliner) بویینگ است که به اسم یکی از دو فضاپیمای تجاری همکار ناسا، هنوز در مرحله توسعه و آزمایش واقع شده است. زیرا هنوز برای این کپسول حتی یک سیستم توالت هم درنظر گرفته نشده است.

توماس پسکی (Thomas Pesquet) فضانورد فرانسوی آژانس فضایی اروپا شیوه استفاده از این توالت را کمی تخصصی اسم نموده است و البته اشاره دارد که یک پرده برای رعایت حریم خصوصی در نظر گرفته شده است.

کاربرد در نخستین مأموریت فضایی تمام شهروندی تاریخ

جرد آیزاک من فرمانده مأموریت اینسپیریشن 4 هم اشاره نمود که پرده قسمت بالایی کپسول را می پوشاند تا هنگام استفاده از توالت، محیط خود را از دیگران جدا کنید. در این پرواز سه شهروند دیگر شامل هیلی آرسنو (Haley Arceneaux) از بیمارستان سنت جود، سایان پراکتر (Sian Proctor) زمین شناس و کریس سمبروسکی (Chris Sembroski) مهندس داده در صنعت هوافضا هم آیزاک من را همراه می نمایند.

به گفته پراکتر از بین 10 نفری که تا به امروز با فضاپیمای سرنشین دار دراگون پرواز نموده اند، هیچ یک تا کنون برای مدفوع از توالت این کپسول استفاده ننموده اند و خدمه این مأموریت نخستین کسانی خواهند بود که این کار را انجام می دهند. زیرا آن ها اولین کسانی هستند که چندین روز را درون کپسول فضایی اسپیس ایکس می گذرانند.

با توجه به آنکه مأموریت اینسپیریشن 4 به ایستگاه فضایی بین المللی نرفته و یک گنبد شیشه ای با نمای رو به زمین و فضا جایگزین درگاه اتصال به ایستگاه شده است، با قرار داشتن توالت روی سقف کپسول و در نزدیکی پنجره شیشه ای، می توان گفت که شهروند-فضانوردان این مأموریت برترین چشم انداز تاریخ بشر را هنگام استفاده از توالت در اختیار دارند!

مهندسی توالت های فضایی برای کار در ریزگرانش کار ساده ای نیست و نیازمند تجهیزات و مخازن اضافی است. بدین ترتیب تحقیقات و آزمایش ها در این زمینه همچنان ادامه دارد. ازجمله ناسا سال گذشته یک توالت فضایی تازه را برای آزمایش و آمادگی برای مأموریت های فضایی به نقاط دورتر مانند ماه و مریخ، به ایستگاه فضایی بین المللی فرستاد.

هم اکنون فضانوردان ایستگاه فضایی باید پیش از خروج از زمین، کار فعالیت خود را با یک حفره کوچک به مقدار فنجان تمرین نمایند، کاری که به با استفاده از یک دوربین برای هم ترازی و یادگیری شیوه اتصال سیستم های شلنگ و کیسه های لازم انجام می گردد.

اگر اسپیس ایکس بتواند به روشی مناسب برای ساخت سرویس بهداشتی فضایی دست یابد، فضانوردان در فضا و در نهایت در مأموریت های خود به مریخ کمی راحت تر خواهند بود. اما حداقل اکنون به نظر می رسد که این شرکت میخواهد هر گونه پیشرفت یا به روزرسانی در این زمینه را از عموم پنهان نگه دارد.

عکس کاور: کریس سمبروسکی هنگام آزمایش گنبد شیشه ای فضاپیمای دراگون اسپیس ایکس

Credit: SpaceX

منابع: Space, Business Insider, Quora