علت و علائم عفونت واژن چیست و چگونه درمان می شود؟
به گزارش وبلاگ لوئیس، عفونت واژن یا واژینیت (Vaginitis) بیماری است که باعث ایجاد ترشحات واژن، سوزش و... می شود.با علت و علائم و راه های درمان عفونت واژن آشنا شوید
وبلاگ لوئیس | سرویس سلامت - واژینیت یا عفونت واژن (Vaginitis) نوعی التهاب در واژن می باشد که می تواند باعث ایجاد ترشحات واژن، ایجاد سوزش و خارش در واژن گردد. علت بروز این بیماری معمولا تغییر در تعادل باکتری های موجود در واژن یا عفونت دیگری می باشد. کاهش سطح استروژن پس از بائسگی و همچنین اختلالات پوستی نیز می توتند از دلایل دیگر ابتلا به این عارضه باشد.
انواع عفونت های رایج واژن شامل موارد زیر می باشد:
واژینوز باکتریال یا عفونت باکتریایی واژن که در نتیجه تغییر در میزان باکتری های نرمال در واژن در مقایسه با رشد دیگر ارگانیسم ها بوجود می آید.
عفونت قارچی واژن که در اثر نوعی قارچ به نام کاندیدا آلبیکنس ( Candida albicans) بوجود می آید.
عفونت تریکومونایز که اغلب در اثر وجود نوعی انگل که معمولا از طریق رابطه جنسی منتقل می گردد بوجود می آید.
علائم عفونت واژن چیست؟
علائم واژینیت شامل موارد زیر می باشد:
- تغییر در رنگ، بو یا حجم ترشحات واژن
- سوزش یا خارش واژن
- دیسپارونیا (احساس درد به هنگام برقراری رابطه جنسی)
- ادرار دردناک
- خونریزی روشن از واژن یا مشاهده لکه بینی
اگر شما ترشحاتی دارید که در حالت عادی زنان آنرا تجربه نمی کنند، مشخصات ترشحات شما می تواند نوع عفونت شما را مشخص نماید؛ درمان این عارضه نیز وابسته به نوعی از آن می باشد که شما به آن مبتلا هستد:
- علائم عفونت باکتریایی واژن: ترشحات سفید-خاکستری، ترشحات بد بو (بوی عفونت معمولا شبیه به بوی ماهی می باشد که بعد از رابطه جنسی بیشتر احساس می گردد.)
- علائم عفونت قارچی واژن: خارش واژن اصلی ترین علامت این عارضه است؛ اما ممکن است شما ترشحات سفید و غلیظی داشته باشید که شبیه پنیر خامه ای باشد.
- علائم عفونت تریکومونایز یا عفونت انگلی واژن: علائم این عفونت شامل ترشحات سبز - زرد رنگ کفی می باشد.
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟
زمانی که شما تغییرات ناراحت کننده ای در واژن خود (مخصوصا موارد زیر) مشاهده کردید به پزشک خود مراجعه نمائید:
- ترشحات نامطبوع بد بو و خارش در واژن خود احساس می کنید.
- شما تا بحال به عفونت واژن مبتلا نشده اید؛ به پزشک خود مراجعه کنید تا با علت، علائم آن بیشتر آشنا شوید تا بتوانید از ابتلا به آن پیشگیری نمائید.
- اگر قبلا به این بیماری مبتلا بوده اید حتما به صورت دوره ای به پزشک خود مراجعه نمائید.
- اگر به تازگی شریک جنسی جدیدی پیدا کرده اید و دچار تغییرات محسوسی در واژن خود شده اید به پزشک خود مراجعه نمائید؛ زیرا برخی از عفونت های منتقله از راه تماس جنسی علائمی شبیه به عفونت باکتریایی و قارچی واژن خواهند داشت.
- اگر شما یک دوره کامل از داروهای مربوط به عفونت قارچی واژن را مصرف کرده اید و علائم آن همچنان در شما وجود دارند.
- اگر شما به تب و لرز یا درد لگنی دچار شده اید.
علت عفونت واژن چیست؟
علت ابتلا به این عارضه به نوع واژینیت شما بستگی دارد:
علت عفونت باکتریایی واژن: علت عمده ابتلا به این بیماری تغییر در سطح باکتریای هایی است که به طور طبیعی در واژن شما وجود دارند. معمولا باکتری هایی که به طور طبیعی در واژن شما وجود دارند (لاکتوباسیل) تعدادشان بیشتر از باکتری های دیگر (آناروبیک) است. حال اگر تعداد باکتری های آناروبیک بیشتر از حد معمول شوند تعادل بین این باکتری ها به هم می ریزد و باعث بروز عفونت می گردد. به نظر می رسد این بیماری در افرادی که شریک های جنسی متعددی دارند بیشتر بروز می کند؛ با این وجود این بیماری می تواند در زنانی که رابطه جنسی نیز ندارند بروز کند.
علت عفونت قارچی واژن: این عارضه معمولا در اثر رشد بیش از حد نوعی قارچ به نام سی آلبیکنس ( C. albicans) در واژن بروز می کند. قارچ آلبیکنس می تواند در دیگر قسمت های مرطوب بدن همانند دهان، مابین چین و چروک های پوست و زیر ناخن نیز باعث عفونت گردد.
علت عفونت انگلی واژن: این عفونت غالبا از طریق نوعی انگل تک سلولی که تریکوموناس واژینالیس ( Trichomonas vaginalis) نامیده می گردد بوجود می آید. این انگل غالبا از طریق فرد آلوده به آن و از طریق رابطه جنسی به شما منتقل می گردد. وجود این انگل در مردان باعث عفونت دستگاه ادراری می گردد اما در اغلب موارد علامتی از آن در مردان بروز نمی کند.
واژینیت غیر عفونی: اسپری واژن، دوش واژینال، استفاده از صابون های معطر برای خوشبو کردن واژن و داروهای کشنده اسپرم می توانند باعث التهاب و واکنش های آلرژیک در واژن شما شوند. همچنین استفاده از دستمال کاغذی و تامپون می تواند نتایج مشابهی داشته باشد.
کاهش سطح استروژن در بدن پس از یائسگی یا در اثر عمل جراحی که در نتیجه آن تخمدان از بدن خارج می گردد می تواند باعث نازک شدن بافت بدن و در نتیجه آن سوزش، التهاب و خشکی واژن گردد.
عوامل خطری که باعث افزایش احتمال ابتلا به عفونت واژن می گردد چیست؟
- تغییرات هورمونی که همراه با بارداری، مصرف قرص های ضدبارداری یا ورود به دوران یائسگی در بدن بوجود می آید.
- فعالیت های جنسی (داشتن بیش از یک شریک جنسی)
- مصرف برخی داروها نظیر آنتی بیوتیک و استروئیدها
- استفاده از اسپرم کش ها برای جلوگیری از بارداری
- دیابت کنترل نشده
- استفاده از محصولات بهداشتی نظیر اسپری واژن یا خوشبو کننده ها
- استفاده از دوش واژینال
- استفاده از لباس های تنگ و (یا) مرطوب
- استفاده از آی یو دی (IUD) برای کنترل بارداری
راه های تشخیص عفونت واژن چیست؟
برای تشخیص واژینیت پزشک شما از روش های زیر استفاده خواهد کرد:
- بازبینی تاریخچه پزشکی شما: با بازیبنی سابقه پزشکی شما عفونت و بیماری های منتقله از طریق رابطه جنسی بررسی می گردد.
- معاینه لگنی: طی معاینه لگنی پزشک شما ممکن است از ابزاری به نام اسپکولوم (speculum) برای مشاهده داخل واژن شما استفاده کند. به کمک این روش عفونت و ترشحات غیرعادی داخل واژن شما بررسی می گردد.
- نمونه برداری برای انجام آزمایش: ممکن است پزشک نمونه ای از ترشحات واژن شما را برای تشخیص نوع عفونت واژن به آزمایشگاه بفرستد.
- انجام تست PH: پزشک ممکن است سطح PH واژن شما را اندازه گیری نماید. معمولا میزان PH می تواند نوع عفونت شما را مشخص سازد. با این حال انجام این آزمایش به تنهایی کافی نیست.
راه های درمان عفونت واژن چیست؟
درمان عفونت باکتریایی: برای این نوع از عفونت واژینیت ممکن است پزشک شما قرص مترونیدازول یا ژل مترونیدازول یا کرم واژینال کلیندامایسین را برای شما تجویز نماید. برای دریافت این داروها لازم است که آزمایش های لازم بر روی شما انجام گیرد.
درمان عفونت قارچی واژن: عفونت های قارچی معمولا به کمک کرم ها یا شامپو های ضد قارچ همانند میکونازول، کلوتریمازول، بوتونازول و تیوکونازول درمان می شوند. این نوع از عفونت می تواند به کمک قرص هایی نظیر فلوکونازول نیز درمان گردد. استفاده ناصحیح از داروها می تواند کیفیت و سرعت بهبود را به تاخیر بیندازد. بنابراین بدون تجویز پزشک از هیچ یک از این داروها استفاده ننمائید.
درمان عفونت انگلی واژن: پزشک شما ممکن است قرض مترونیدازول یا تینیدازول برای شما تجویز نماید.
منبع: setare.com