هیچ نکته منفی در نسخه نویسی الکترونیک وجود ندارد خبرنگاران - وبلاگ لوئیس

به گزارش وبلاگ لوئیس، تأمین اجتماعی نهادی عمومی و غیردولتی است. وظیفه دولت نظارت بر این سازمان است تا به درستی فعالیت کند و منابعی که در اختیار دارد را در مسیری که قانون معین کرده است، هزینه کند.

به گزارش گروه مالی وبلاگ لوئیس، به نقل از روابط عمومی پایگاه خبری سازمان تامین اجتماعی، داود مددی از مدیران عامل اسبق سازمان تأمین اجتماعی است که از آذر 84 تا تیر 86 مدیریت سازمان تأمین اجتماعی را برعهده داشته است. برای بررسی برنامه های در دست اقدام سازمان تأمین اجتماعی و مقایسه شرایط فعلی این سازمان با دوران مدیریت مهندس مددی به دفتر او رفتیم و در فضایی محبت آمیز ساعتی به گفتگو نشستیم. مددی از تلاش های خود برای ایجاد تحول در سازمان تأمین اجتماعی و ارتقاء حوزه فناوری اطلاعات این سازمان سخن گفت و خاطرات دوره مدیریت نزدیک به دو ساله خود را بازگو کرد. او معتقد است که همدلی و همراهی بدنه مدیریتی و اجرایی مهمترین امر برای پیشبرد برنامه های مدیرعامل سازمان تأمین اجتماعی است. وی در دوره مدیریت بر سازمان تأمین اجتماعی اقداماتی را برای حذف دفترچه ارائه کارت هوشمند سلامت آغاز کرده است که به دلیل کوتاه بودن دوره مدیریتی و همچنین عدم آمادگی پزشکان برای استفاده از ابزارهای نوین پیروز به تکمیل این برنامه نشده و امیدوار است که آقای سالاری در تحقق این آرزوی دیرینه خانواده بزرگ تأمین اجتماعی پیروز شود.

یکی از مواردی که در دوران مدیریت بر سازمان تأمین اجتماعی مورد توجه شما بوده و درباره آن بسیار صحبت کرده اید موضوع حق الناس بودن منابع این سازمان است که موجب تفاوت و تمایز آن با سایر نهادهاست. درباره این تمایز بیشتر توضیح دهید و بفرمائید که مدیریت بر سازمانی که منابع آن حق الناس است با مدیریت بر ارگانی که متعلق به بیت المال است، چه تفاوتی باید داشته باشد؟

برای من توفیقی بود که نزدیک 2 سال در سازمان تأمین اجتماعی در خدمت اقشار خدوم و مولد جامعه بودم و دورانی فراموش نشدنی در این سازمان داشتم.

تأمین اجتماعی نهادی عمومی و غیردولتی است. وظیفه دولت نظارت بر این سازمان است تا به درستی فعالیت کند و منابعی که در اختیار دارد را در جهتی که قانون تعیین کرده است، هزینه کند.

بیت المال شامل اموال دولت است که از عموم مردم دریافت شده است که ممکن است از مالیات و عوارض باشد و یا از منابع عمومی کشور همچون انفال به دست بیاید. اینها متعلق به عموم مردم است و دولت نیز مکلف است که برای عموم مردم، برای امنیت کشور، بهداشت و آموزش و نیازهای همگانی هزینه کند اما درباره حق الناس تفاوت هایی وجود دارد. در حق الناس افراد خاصی پولی در اختیار یک نهاد عمومی غیردولتی گذاشته اند و این پول باید در راستای خواست آن افراد و تعهدی که به این افراد داده شده است هزینه شود. نمی توان پولی که به عنوان حق بیمه از مردم دریافت شده است را در جهتی غیر از ارائه خدمات مقرر در قانون تأمین اجتماعی به جامعه تحت پوشش هزینه کرد.

حتی در خدمات عام المنفعه و امور خیریه نیز نمی توانیم این منابع را هزینه کنیم و این منابع را حتی خارج از چارچوب تعهدات قانونی برای جامعه بیمه شدگان تأمین اجتماعی نیز نباید هزینه کنیم.

مدیریت منابع و مصارف سازمان تأمین اجتماعی به نحوی است که حق بیمه ای را از کارگر و کارفرما و بخش اندکی نیز از دولت دریافت می کند و تعهدات تعیینی نیز در قبال جامعه تحت پوشش دارد. اما در ادوار مختلف قانون گذاران و تصمیم گیران کشور تخفیف هایی را برای بیمه شدگان و کارفرمایان لحاظ کرده اند و هزینه این تخفیف ها را بر عهده دولت قرار داده اند. مثل تخفیف حق بیمه کارفرمایی کارگاه های زیر 5 نفر، رانندگان و سایر اقشار. آیا این نوع تخفیف ها به حق الناس بودن منابع تأمین اجتماعی خدشه وارد نمی کند؟

اساس فعالیت تأمین اجتماعی در همه جای دنیا بر اساس محاسبات بیمه ای است. و هرنوع تصمیم گیری برای این سازمان نباید موجب برهم زدن محاسبات بیمه ای باشد. هر جا که مجلس قانونی را تصویب کرده، منابع مالی آن را نیز تعیین کرده است اما در مواقعی دولت این قوانین را اجرا نکرده و با این فرایند به نوعی تعرض به حقوق دیگران اجرا شده است و ما در سایر عرصه های مالی کشور نیز چنین مسائلی را شاهدیم.

اینکه قانون مزایایی را برای برخی از اقشار بیمه شدگان لحاظ کرده است و پرداخت آن را بر عهده دولت گذاشته، به لحاظ قانونی فرایند صحیحی است و ایرادی بر آن وارد نیست اما مشکل اینجا است که منابع آن از سوی دولت پرداخت نشده است. درباره بسکمک از تصمیمات و اقداماتی که دولت انجام می دهد چنین فرایندی وجود دارد اما درباره تأمین اجتماعی تفاوت در این است که تعرض به حقوق افراد تعیینی صورت می گیرد وحق الناس در معرض تعرض قرار می گیرد که موضوع بسیار مهمی است و باید درباره این حوزه با حساسیت ویژه ای عمل شود و جلوی اینگونه تعرض ها گرفته شود.

راه برون رفت از این شرایط این است که دولت بخشی از تعهدات خود در قبال تأمین اجتماعی را انجام دهد و از سوی دیگر همزمان بخشی از عوامل ایجاد کننده بدهی برای دولت نیز تعدیل شود تا فرایند فزاینده افزایش بدهی دولت به تأمین اجتماعی کاهش یابد.

تأمین اجتماعی در کشور ما اجباری است و هر کسی در این کشور شاغل است باید بیمه پردازی او انجام شود و بیمه اجباری در بسکمک کشورها وجود دارد و این اصلی پذیرفته شده است و با معیارهای شرعی ما نیز کاملا سازگار است.

باید ترتیبات اجرایی و عملیاتی لازم اتخاذ شود تا حقوق کارگران زحمت کش جامعه رعایت شود و این کارگران از حق تأمین اجتماعی برخوردار باشند و سازمان تأمین اجتماعی باید این کار را رسالت خود بداند.

مشاغل سخت و زیان آور یکی از مواردی است که این مسائل در آن به خوبی تعیین است. کارگری که در محیط سخت و زیان آور و خطرناک همچون معادن و جاهای این چنینی کار می کنند قطعا باید مزایای خاصی نیز داشته باشند اما هزینه مربوط به این مزایا را باید کسانی پرداخت کنند که از کار آن کارگر منتفع شده اند به عبارتی کارفرما، دولت و جامعه باید این هزینه را بپردازند اما درحال حاضر شرایط به گونه ای شده است که هزینه مزایای مربوط به کارگران مشاغل سخت و زیان آور از منابع سایر کارگران پرداخت می شود و این شرایط با عدالت و اصول بیمه گری مغایرت دارد و باید به صورت عادلانه ای اصلاح شود.

یکی از برنامه های شما در زمان مدیریت بر تأمین اجتماعی جایگزین کردن کارت هوشمند سلامت به جای دفترچه بوده است. درحال حاضر حذف دفترچه و استفاده از سامانه نسخه الکترونیک از پروژه های بسیار مهم سازمان است که مدیریت فعلی سازمان با جدیت آن را دنبال می کنند و با سایر نهادها نیز برای پیشبرد این پروژه درحال همکاری هستند. این برنامه را چگونه ارزیابی می کند و درباره آن چه دیدگاهی دارید؟

باید بپذیریم که در عصر الکترونیک قرار داریم و باید ملزومات این عصر را نیز بپذیریم. در این عصر دستگاه های دولتی حق ندارند که مردم را برای دریافت خدمات به جای دیگری ارجاع دهند و باید تبادل اطلاعات در بین دستگاه ها به آسانی انجام شود. حرکت به سمت دولت الکترونیک و سازمان های الکترونیک امری ضروری و بدیهی است که باید در کشور مورد توجه قرار گیرد و سازمان تأمین اجتماعی نیز باید در این جهت گام بردارد.

نخستین اقدامی که ما در سازمان تأمین اجتماعی در راستای تحقق دولت الکترونیک آغاز کردیم، مربوط به دفترچه ها بود. در آن زمان شرایط نسخه تأمین اجتماعی به گونه ای بود که بعد از تجویز نسخه توسط پزشک به فاصله دو روز باید در داروخانه دریافت می شد و اگر بیش از دو روز از تجویز گذشته بود، باید بیمار مجددا به پزشک مراجعه می کرد و نسخه جدید دریافت می کرد.

ما در ابتدا برای تغییر این شرایط مسائل زیادی داشتیم و برای اینکه به بدنه تأمین اجتماعی این موضوع را اثبات کنیم که این فرآیند به زیان سازمان و به زیان مخاطبان و بیمه شدگان است زمان زیادی صرف کردیم و با مقاومت هایی نیز روبرو شدیم تا در نهایت این مدت را افزایش دادیم.

برای صدور دفترچه نیز بسیار مشکل بود و باید مردم چند بار به شعب مراجعه می کردند و ما برای همه شعب پرینتر تهیه کردیم تا سرعت کار افزایش یابد و زمان دریافت دفترچه را بسیار کوتاه کردیم.

در نهایت برای اینکه رضایتمندی مرم را بالا ببریم و مسائل را برطرف کنیم در سال 85 با حوزه فناوریهای ریاست جمهوری صحبت کردیم و با توجه به شرایط داخلی سازمان که مقاومت زیادی وجود داشت، از نیروهای آنجا کمک گرفتیم و ما پایلوت این کار را آغاز کردیم و کارتهای سلامت را ایجاد کردیم که سوابق پزشکی افراد در این کارتها ذخیره سازی می شد. قرار بود که در یکی از استانهای قم یا سمنان پایلوت شود که این کار انجام نشد و عمر خدمتی ما در تأمین اجتماعی به پایان رسید. اگر چند ماه دیگر فرصت کار در سازمان تأمین اجتماعی برای من وجود داشت پایلوت را نیز انجام می دادیم.

در آن زمان موانع و مسائلی بر سر راه پیاده سازی این طرح داشتیم. موضوع سخت افزاری موضوع در آن زمان خیلی مهم بود و باید پزشکان به جای نوشتن دارو در نسخه از ابزارهای الکترونیک استفاده می کردند که در این رابطه مقاومت هایی وجود داشت.

علاوه بر نیاز به سرمایه گذاری که توسط سازمان تأمین اجتماعی قابل انجام بود اما پزشکان آمادگی این کار را در آن زمان نداشتند و احتمالا امروزه آمادگی بیشتری دارند. در آن زمان متداول بود که پزشکان با دستخط مخصوص به خود که توسط سایر افراد قابل تشخیص نیست دارو را در نسخه ها می نوشتند و نسخه خوان هایی در داروخانه ها بودند که فقط آنها خط پزشکان را تشخیص می دادند و پزشکان معمولا دوسه حرف اول هر دارو را می نوشتند و بقیه را خط می کشیدند. ما برای اینکه پزشکان به راحتی بتوانند از سیستمی که در آن زمان ایجاد شده بود استفاده کنند، این امکان را فراهم کرده بودیم که اگر پزشک حروف اول دارو را از طریق کیبورد وارد می کرد نام کامل دارو را مشاهده می کرد و می توانست تجویز را به راحتی انجام دهد.

پیش بینی شده بود که از مطب پزشک داروخانه مورد نظر برای نسخه پیچی انتخاب شود و تا زمانی که بیمار به داروخانه برسد، نسخه او آماده تحویل باشد و نیازی به معطل شدن بیمار در داروخانه نباشد. البته بعد از رفتن ما از تامین اجتماعی این برنامه ها نیز متوقف شد.

من از آقای دکتر سالاری تشکر می کنم که واقعا بر اجرای این برنامه تأکید دارند در این زمان نیز با وجود تأخیر چند باره احتمالا این برنامه با فشار خود آقای سالاری درحال اجرا باشد و من از ایشان تشکر می کنم.

به نظر من این یک کار الزامی است که باید انجام شود و اگر تأمین اجتماعی در این کار پیروز شود و این کار را به شایستگی انجام دهد، هزینه های اداری این سازمان کاهش خواهد یافت. مورد منفی در این برنامه وجود ندارد و این کار یک الزام است و در صورت استفاده از کارت ملی باید فکری هم برای حفظ سوابق پزشکی افراد صورت گیرد و پفراینده پزشکی افراد را نگهداری کرد تا پزشک در زمان معاینه و تجویز دارو از سوابق بیمار آگاه باشد.

هزینه های پزشکی ما بسیار زیاد است و اگر تأمین اجتماعی این برنامه را اجرا کند، در هزینه های پزشکی صرفه جویی خواهد شد. داروهای اضافه زیادی در کشور مصرف می شود و علاوه بر عوارض منفی که دارد هزینه آن نیز بر تأمین اجتماعی تحمیل می شود و در خانه همه مردم داروهای تاریخ گذشته و مصرف نشده وجود دارد که هزینه آن توسط تأمین اجتماعی پرداخت شده است.

یکی دیگر از اقدامات شما در زمان مدیریت در تأمین اجتماعی ایجاد دیتا سنتر برای تأمین اجتماعی بوده است که برای این کار تلاش هایی داشته اید. در آن زمان شعب تأمین اجتماعی حالت جزیره ای داشته اند و ارتباط بین شعب به درستی وجود نداشته است و تبادل اطلاعات بین شعب به صورت مکاتبه فیزیکی بوده است و دیتا سنتر زمینه ساز تجمیع اطلاعات بیمه شدگان و تبادل اطلاعات را ایجاد کرده است. در دوره مدیریت شما برای توسعه خدمات الکترونیکی چه اقدامی صورت گرفت و برای شرایط امروز سازمان چه پیشنهادی برای مدیران و کارکنان دارید؟

توسعه خدمات الکترونیک جزء آرمان های ما بود. جرقه اولیه این شرایط در ذهن من اینگونه شکل گرفت که در روزهای اول آغاز به کار در تأمین اجتماعی نامه ای دریافت کردیم که درخواست شده بود که 100 هزار متر مربع انبار برای سازمان احداث شود و ما سوال کردیم که این فضا را برای چه نیاز دارند و گفتند که برای نگهداری پفراینده های گذشته به این فضا نیاز داریم و ظرفیت بایگانی های ادارات تکمیل شده است.

من بازدیدی از یکی از شعب شرق تهران انجام دادم و دیدم که هر فردی در این شعبه یک پفراینده قطور دارد که در این پفراینده ها کپی ها و اوراق اضافه فراوان و بدون دلیلی وجود داشت. ما اعلام کردیم که حق دریافت کپی بی دلیل از مردم را ندارید ولی متاسفانه این رویه الان هم در شعب تأمین اجتماعی وجود دارد. خود من بعد از تأمین اجتماعی در منطقه آزاد کیش مسئولیت داشتم و وقتی از آنجا برگشتم و برای دریافت دفترچه تأمین اجتماعی اقدام کردم، از من کپی شناسنامه و چند مدرک دیگر را دریافتد. جا انداختن این مسائل در سازمان تأمین اجتماعی سخت است و امیدوارم خدا به آقای سالاری و به کسانی که در این جهت حرکت می کنند قوت بدهد. از همکاران سابق عزیزم در سازمان تأمین اجتماعی نیز خواهش می کنم که مقاومت را کنار بگذارند و فرزند زمان خویشتن باشند و با علم روز و نیازهای روز جامعه همراه باشند و بر تداوم رویه های قدیمی اصرار نکنند.

ما در آن زمان تعدادی از اوراق پفراینده ها که مورد نیاز است را اسکن کردیم و اوراق اضافه و غیرضروری را کنار گذاشتیم و این آغاز فرآیند کاری ما در حوزه خدمات الکترونیک بود و زمینه هایی فراهم کردیم که سوابق افراد در آخرین شعبه محل بیمه پردازی به صورت اتوماتیک تجمیع شود.

در آن زمان افراد باید در زمان بازنشستگی پفراینده های خود را از شعب مختلف به صورت دستی جمع آوری می کردند که کار بسیار سختی بود و در مواردی سوابق افراد حذف و اضافه می شد و کارها با دقت کافی انجام نمی شد. یکی از کارهای ما این بود که این فرایند را آغاز کردیم. در آن زمان اسکن و سبک سازی پفراینده ها صورت گرفت و ما مجبور نشدیم که 100 هزار متر انبار جدید بسازیم.

ما بحث روان سازی را نیز در تأمین اجتماعی با جدیت دنبال کردیم و من در دوران مأموریت در تأمین اجتماعی هر ماه 3 موضوع روان سازی را پیگیری کردم و با توجه به شرایط آن زمان سازمان فکر می کنم که کارنامه خوبی است و اگر آن کارها ادامه پیدا می کرد معتقدم که خیلی زودتر از امروز به تأمین اجتماعی الکترونیک می رسیدیم. ما در آن زمان پایه این کار را گذاشتیم اما در ادوار بعد فراز و فرودهایی رخ داد و در نهایت تحقق این موضوع با تأخیر اجرا شده است و امیدوارم آقای سالاری بتوانند این برنامه را محقق کنند و یادگاری از خودشان در تأمین اجتماعی به جا بگذارند.

یکی دیگر از اقدامات شما در زمان مدیریت بر سازمان اصلاح ساختار سازمانی است و شما ساختار تشکیلاتی شعب تأمین اجتماعی را اصلاح کردید. در ماه های گذشته نیز اصلاح ساختار در سازمان تأمین اجتماعی درحال انجام است و ابتدا ساختار تشکیلاتی ستاد و سپس ساختار تشکیلاتی ادارات کل و مدیریت درمان استانها اصلاح شده است. در دوره مدیریت بر تأمین اجتماعی چطور شد که به فکر اصلاح ساختار افتادید و درباره اصلاح ساختار اخیر سازمان نیز نظر خود را بفرمائید.

ما برای ایجاد تحول اساسی در سازمان تأمین اجتماعی تلاش کردیم که دانش محوری را در مدیران و کارکنان تقویت کنیم. برای آشنایی بیشتر مدیران تأمین اجتماعی با نظام مدیریتی روز اقداماتی صورت گرفت و اهداف و مأموریت های سازمان باید بازتعریف و برجسته می شد. قطعا سازمان تأمین اجتماعی از قبل هم دارای اهداف و مأموریت بوده است اما اینها در اذهان کارکنان و به ویژه مدیران سازمان باید برجسته سازی می شد تا همه پرسنل با اهداف و مأموریت های سازمان آشنا باشند.

ما جلسات و کلاس هایی برای مدیران برگزار کردیم و اقداماتی که در آن زمان انجام دادیم برای خود من هم آموزنده و مفید بود. اگر آن فرایندها ادامه پیدا می کرد معتقدم که شرایط سازمان تأمین اجتماعی متفاوت با امروز بود و بسکمک از مسائل فعلی سازمان قطعا وجود نداشت و شرایط بسیار بهتری را در این سازمان شاهد می بودیم.

ما اصلاح ساختار را در چنین بستری آغاز کردیم و در همان زمان دفاتر کارگزاری های تأمین اجتماعی را فعال کردیم و برای سبک سازی شعب از تجمع ارباب رجوع و سوق دادن بخشی از کارها به کارگزاری ها ما اصلاح ساختار شعب را انجام دادیم. در همان زمان ما پرداخت حقوق بازنشستگان را در طول ماه انجام دادیم تا ازدحام مردم در بانک ها جلوگیری و صف ها برچیده شد.

ما اصلاح ساختار را در شعب تأمین اجتماعی انجام دادیم تا سرعت خدمت رسانی به مردم افزایش یابد و امروز هم با توجه به نیازها و شرایط متفاوت تصمیم گرفته شده است که اصلاح ساختار از بالا آغاز شود و ابتدا تشکیلات ستاد و ادارت کل و مدیریت درمان اصلاح شده است که در هر صورت اقدام خوبی است. البته اصلاح ساختار تشکیلاتی کار لازمی است و باید متناسب با شرایط روز اصلاح شود و باید با نگاه فرآیندی در ادوار کوتاه این اصلاحات انجام شود و ساختار سازمانی متناسب با بهره برداری از خدمات الکترونیک اصلاح و به روز شود. سازمان باید توان ترمیم و به روز رسانی سریع در زمان کوتاه را داشته باشد.

متناسب سازی حقوق بازنشستگان بعد از چندسال اجرا شده است و با وجود برخی انتقاداتی که درباره تفاوت حقوق بازنشستگان تأمین اجتماعی با بازنشستگان کشوری وجود دارد اما نفس این کار که موجب افزایش قابل توجه حقوق بازنشستگان شده است، اقدام مهمی است. نظر شما درباره این اقدام سازمان تأمین اجتماعی چیست؟

متناسب سازی حقوق بازنشستگان به این معنی است که کسی که در زمان بازنشستگی حقوقی برای او تعیین شده است، با گذشت زمان نباید حقوق او کاهش یابد و قدرت خرید بازنشستگان باید حفظ شود. متناسب سازی حقوق بازنشستگان امر عادلانه ای است که اجرا شده است.

همسان سازی حقوق بازنشستگان با شاغلین هم در مواقعی مطرح می شود و در این طرح تأمین منابع برعهده دولت قرار گرفته است که موضوع خطرناکی است و دولت توان تأمین منابع آن را نخواهد داشت. تأمین اجتماعی نیز منابع لازم را برای این کار ندارد و در نهایت چنین طرحی منجر به استقراض دولت از بانک مرکزی و ایجاد تورم در جامعه خواهد شد که به نظر من اقدام مثبتی نیست.

تاخیر در پرداخت حقوق بازنشستگان و ناتوانی سازمان های بیمه گر در ایفای تعهدات در قبال جامعه تحت پوشش موضوع بسیار مهمی است و نباید نسبت به آن بی تفاوت بود. این شرایط در سنوات گذشته در کشورهای اروپایی اتفاق افتاده و تبعات اجتماعی و سیاسی بسیار گسترده ای داشته است. در آمریکای لاتین نیز این مسائل منجر به سقوط دولتها شده است. متناسب سازی حقوق بازنشستگان باید به صورت منطقی و به دور از امور تبلیغاتی باشد و به گونه ای انجام شود که سازمان تأمین اجتماعی در بلند مدت امکان و توان ایفای تعهدات به جامعه تحت پوشش را داشته باشد.

درباره ساختار نظام جامع رفاه و تأمین اجتماعی با توجه به اینکه شما مدتی سرپرست وزارت رفاه و تأمین اجتماعی بوده اید و همچنین مدیرعامل سازمان تأمین اجتماعی بوده اید چه دیدگاهی دارید؟ آیا باید وزارت رفاه و تأمین اجتماعی مجددا احیا شود یا اینکه دیدگاه دیگری دارید؟

من به ساختار آن زمان وزارت رفاه و تأمین اجتماعی ایراد داشتم و به نظر من آن ساختار سازمان تأمین اجتماعی را از یک نهاد عمومی غیردولتی به یک نهاد کاملا دولتی تبدیل کرده بود. قبل از آن شورای عالی تأمین اجتماعی وجود داشت که کنندگان بخش خصوصی در آن بودند اما ساختار آن زمان بخش دولتی را تقویت کرده و نقش شورای عالی تأمین اجتماعی کم رنگ شده بود و الان نیز به هیأت امنا تبدیل شده است.

موضوع مثبتی که در آن زمان وجود داشت چابکی مدیریت سازمان تأمین اجتماعی بود. هیأت مدیره 3 نفر بودند و خود آنها نیز در بخش اجرایی سازمان دخیل بودند و مدیرعامل رئیس هیأت مدیره بود. یک عضو درمانی در هیأت مدیره داشتیم که خود او معاون درمان مدیرعامل بود و یک عضو بیمه ای داشتیم که مسئولیت بخش درآمد را داشت و رئیس هیأت مدیره هم مدیرعامل بود. تصمیمات راحت گرفته می شد. الان اعضای هیأت مدیره به 5 نفر رسیده است و آنها هم حق تصدی مسئولیت دربخش اجرایی سازمان ندارند و مدیرعامل نیز حق تصمیم گیری ندارد و باید مجری تصمیمات هیأت مدیره باشد و این فرآیند تصمیم گیری ها را دچار معضل می کند.

باید به سمت چابک سازی برویم و این شرایط برای تأمین اجتماعی مناسب نیست و باید تغییری انجام شود. اینکه تأمین اجتماعی در مجموعه کدام وزارت خانه باشد اهمیت زیادی ندارد اما آن وزارت خانه باید بفهمد که نباید در امور تأمین اجتماعی نباید خیلی امر و نهی داشته باشد و امر و نهی در این سازمان باید در قالب شورای عالی تأمین اجتماعی باشد. استقلال تأمین اجتماعی باید به عنوان یک نهاد عمومی غیردولتی باید همواره محترم شمرده شود.

مهمترین اقدام شما در سازمان چه بوده است و اگر عمر مدیریت شما تداوم داشت چه کاری انجام می دادید؟

من از بیمه شدگان و جامعه تحت پوشش سازمان تأمین اجتماعی پوزش می طلبم که ممکن است در مدیریت این سازمان در آن دوران کاستی هایی وجود داشته باشد. زمان فعالیت ما و البته عمر ما محدود است و باید از همه کسانی که ماموریت داشتیم که خادم آنها باشیم حلالیت می طلبیم. کارهای ما قطعا بی عیب نبوده است اما فکر می کنم که عمدی در خطاهای احتمالی وجود نداشته است.

من کاری متناسب با شأن و جایگاه این ملت بزرگ انجام نداده ام اما آرمان هایی داشته ام که در راس آن اینکه تأمین اجتماعی سازمانی خدمت گذار به مردم باشد و همه کارکنان تأمین اجتماعی به خدمت در این سازمان افتخار کنند. من برای تحقق این هدف تلاش کردم و آرزوی من این است که کارکنان تأمین اجتماعی به گفته های مردم اعتماد کنند و اصل را بر صداقت و راستگویی قرار دهند.

منبع: خبرگزاری دانشجو